Studentenkerk
|
KinderkerkAnderWerk
|
Een nieuwe tijdOp 29 november '98 dopen we drie kinderen: Sara, David, en Mirjam. Die dag is ook de eerste dag van de advent, de tijd waarin we uitzien naar de geboorte van Jezus. We lezen Jesaja 2: 1-5. En de vraag is: kunnen de kinderkerkkinderen meedoen met deze doop? Natuurlijk kan dat. Eerst maken we een heel grote tekening van een grauwe tijd. Als Judith voorleest, laten we die zien. Brrr. En tijdens de doop kleuren we die met het licht van de nieuwe tijd. En dan laten we zien hoe mooi die is. Lees maar: |
|||
Een nieuwe tijd Rachel trekt de deken nog wat strakker om zich heen. Ze rilt. Het is donker en koud. De wind giert door het huis, nu de soldaten de deur kapotgeslagen hebben. De ellendelingen! Alles hebben ze meegenomen, er is niets meer te eten over. En de akker ligt er zó droog bij, dat er niets op groeien kan. Hoe moet dat nou, als ze straks haar kindje krijgt? Ze kijkt naar haar vader, de oude Jacob. De tranen schieten in haar ogen. Hij zal niet lang meer leven. Hij is al zo oud. En waarom zou hij ook? Maar Jacob kijkt niet bezorgd. Hij kijkt juist blij, ook al heeft hij zijn ogen dicht. Hij wenkt naar haar. Hij legt zijn hand op haar buik. "Luister, Rachel," zegt hij, "luister goed." En Jacob vertelt haar de droom van Jesaja.
Het is het laatste dat Jacob zegt. Rachel moet de hele nacht erg huilen. Nu is ook nog haar vader gestorven! Wat moet ze nu, alleen in deze wereld, met een leeg huis, en een verdorde akker? Maar als het licht wordt, schopt het kindje in haar buik, precies op de plek waar Jacob zijn hand legde. En Rachel herinnert zich het blije gezicht van Jacob. Ze staat op en kijkt door de kapotte deur. De zon schijnt op de akker, die groen is geworden van de dauw. Ze weet het zeker: ze krijgt haar kindje niet voor niets. Die nieuwe tijd zal er komen! Willibrord Huisman, 1998 |
© Willibrord Huisman 1990-2013Reacties? Vragen? Graag! |
Deze website bevat spel, tekst, muziek, opnamen en verslagen
|
|