Studentenkerk
|
|
![]() |
Rommelzolder:KinderkerkgebedAchter traliesIk wil de baas zijnEen nieuwe tijdWoorden zaaienRustig stervenHet regent kipStomme blaadjesEen nieuwe belPinksteren 2003de Ark getekend |
![]() |
Luister hoe
|
![]() |
Een eigen gebed van de Kinderkerk, dat wilden de kinderen
van 16 februari 2003 wel maken. Het moest mooi zijn, en kort, daar waren
ze het over eens. Maar hoe nu verder? Wat moet er in? Ze gingen aan de slag. En zie:
![]() |
KinderkerkgebedLieve God, help ons in de kinderkerk Lieve God, help ons samen te werken en plezier te hebben Lieve God, help ons vrienden te blijven Lieve God, maak van ons goede mensen Lieve God, maak zieke mensen beter Lieve God, zorg voor eten Lieve God, wij blijven u altijd trouw Amen |
Hoe moet je dat nou thuis oefenen? Judith en Eva hebben het voor je voorgezongen. Luister maar, en dan meezingen met je computer mee. Of luister naar de pianobegeleiding en zing zelf de woorden.
Nu zijn ze heel groot, 18 en 15 jaar. Maar ze zingen nog steeds. Oh ja, er zijn ook noten die je kunt printen: (Enne... voor de kenners: waarom staat dat lied in C terwijl er toch een mol bij de sleutel staat? Antwoord: de toonsoort is niet majeur of mineur, maar mixolydisch. Dat klinkt als majeur maar dan met een verlaagde zevende toon. Je hoort het meteen in de pianobegeleiding). |
Meer over het KinderkerkgebedDit gebedje is door de kinderen gemaakt in een kindernevendienst waar 16 kinderen in de leeftijden van 5 tot 11 aan deelnamen. Het thema van deze dienst was 'bidden', ter voorbereiding van een ouderendienst met dat thema, waar de kinderen kort aan zullen deelnemen. (zie ook de brief hieromtrent) Voorgelezen werd het verhaal 'Heer leer ons bidden' (uit: Bijbelse verhalen voor jonge kinderen, D.A. Cramer-Schaap, 1994, p. 290), naar Matteüs 6, waarin Jezus aan zijn volgelingen het Onze vader geeft. Op grond daarvan vonden de kinderen het een goed plan om zelf een gebed te maken. In groepjes van drie of vier, jong en oud door elkaar, hebben ze gepraat en geschreven over wat er in het gebedje zou moeten. Daarna is er onder leiding van de twee oudste kinderen één geheel van gemaakt. Bij dit alles was verrassend weinig hulp van de twee begeleidsters nodig. Over een aantal elementen is door de kinderen expliciet overlegd en besloten. Zo is bijvoorbeeld 'u' voor God tamelijk ongebruikelijk in de Kinderkerk, en in de meeste aangedragen regels stond ook 'je'. Maar niettemin vonden ze uiteindelijk dat er hier 'u' moest staan. Over de lengte waren de kinderen het ook eens: het moest een kort gebedje worden. Ook over de eenheid van vorm (beginnen met 'Lieve God') en het Amen aan het eind was overeenstemming. Sommige ideeën kwamen van de jongere kinderen: 'en plezier te hebben', dat moest erin. Ook waren ze zich ervan bewust dat de laatste zin anders was dan de rest, maar ze vonden wel allemaal dat die er zo in moest. Het resultaat is een gebed dat de kinderen in de kinderkerk voortaan graag zullen bidden - en zij niet alleen. |
|