Willibrord Huisman Homepage
www.willibrordhuisman.nl

Webstek

vuller
Blogjes: alles
- alleen koorwerk
- alleen De lastpost
Koorwerk
- nieuwsbrief
- compositiesNaar een submenu in deze website 
- De lastpostNaar een submenu in deze website
- BrandsmaNaar een submenu in deze website
- Campus Choir 
KvK 54336031 
Contact & colofon 
vuller
I.M. Elianne MullerOpent nieuw venster of nieuw tabblad 

Nostalgie

vuller
(toegang op aanvraag)
Onderwijsadvies
Kinderkerk 
Huis van Huisman 1997
HomePage van Eva 
Muizenissen (column)
IOWO 2011  
Studienet 2001 
Ou Online 1994 
Proefschrift 1990

 

Willibrord Huisman

Dirigent en componist; voorheen onderwijsadviseur, bioloog.

Welkom!
U ziet mijn persoonlijke webstek met info over mij, over oud en nieuw werk, nieuws en suggesties, en links naar sites waar ik bij betrokken ben.
Suggesties: kijk ook eens naar...

 [Excuses; de website wordt grondig verbouwd. Toelichting volgt hier.]

11 maart 2024

Spectaculaire uitvoering

11 april: de grote Brandsma-uitvoering op de campus!

Tussen de toehoorders, op de trappen en de balkons, drie studentenkoren, soms een flink meezingend publiek. Nieuwe teksten, nieuwe muziek.

Het aangrijpende verhaal van Brandsma, en wat betekent dat voor jou, vandaag?

Komt dat zien komt dat horen. In de trappenhal van het Grotius, het gebouw van de rechtenfaculteit.

Of kijk en luister van te voren al:

Concertposter, klik voor vergroting

15 februari 2024

Brandsma, projectkoor, tweede kans!

De eerste uitvoeringen van Brandsma, op 1 en 4 oktober, waren een groot succes; lees de verslagjes, zie de video's!

En nu staat een driekorige uitvoering op de campus op de rol. Wel een concert, maar dan tussen de toehoorders, in de trappenhal van het Grotius, het gebouw van de rechtenfaculteit.

Er hebben zich nu zo'n twintig ervaren zangers aangemeld; dat wordt een goed koor. Vooral mensen die het werk al kunnen zingen. Maar oh wat zou het mooi zijn als er nog twintig bijkomen.

Doe je mee? Kun je niet alle repetities? Schrijf je toch in. Kun je weinig repetities? Schrijf je ook in, studeer thuis wat harder. Ben je wat minder ervaren? Schrijf je ook in en doe alleen de gemakkelijke delen mee.

Vier tot zes gezellige zaterdagrepetities, een bijzondere uitvoering. We beginnen al gauw.

Zie:

Projectkoorwervingsposter, klik voor vergroting

12 dec 2023

Vandaag een veelstemmig verhaal vertellen

Zou het gaan? Een lang geleden afgesproken presentatie voor een HOVO-groep, die er speciaal voor kwam? Ik, nog licht zwalkend, langzaam met de muis? Dirigerend zelfs?

Het ging. En het ging prima. Een presentatie over de twee grote koorstukken die ik gecomponeerd heb, en wat daaraan allemaal anders is dan gewone koorconcerten: meerkorig, geen solisten, geen begeleiding, tekst vanuit de personages van het verhaal, goed zingbaar voor amateurs, gericht op jongeren van vandaag.

Over alles wat de De lastpost, een veelstemmig verhaal en Brandsma, een verhaal voor vandaag zo bijzonder maakte. Met een powerpoint, veel video's, en natuurlijk zingen door het publiek aan begin en eind.

Wil je nog een beetje meemaken hoe het ging, bekijk dan de powerpoint en klik daarin op de links om de muziek of interviews te zien en te horen. Dat deed ik ook.

Het Huis van Muziek te Tilburg, met zeer bezienswaardig museum.

10 dec 2023

Beroerte

Op 10 oktober viel ik om, toen ik misselijk uit mijn bed stapte. Het leek een verstopt oor, maar dan erger, en er kwam steeds wat bij. Misselijk, eindeloos braken, geen evenwicht, dubbel zien, gestoorde motoriek; en toen: geen gevoel meer in mijn rechterwang. Het bleek een 'milde CVA' te zijn.

Maar ik vind het verzamelwoord 'beroerte' mooier. Alsof een kwade macht je even aanraakt, zo vertelde mijn vader me ooit.

Mooi was het geenszins, maar gelukkig grotendeels voorbij. Na twee maanden fiets ik weer, hoor ik normaal, en dirigeer ik weer. En het gaat nog elke dag beter.

Met veel dank voor alle steun van heel veel mensen!

Mijn handschrift op 13 november. Het bovenste woord is 'stemvork'.

17 oktober 2023

Brandsma, na 100 jaar

Geweest, geslaagd: de eerste grote opvoering van het nieuwe koorwerk Brandsma, een verhaal voor vandaag. Geschreven door Hendrik Jan Bosman en mij, gezongen door een zestigtal studenten en andere koorzangers.

De video's staan nu online, ondertiteld of met de tekst vlakbij.

Belangrijk, precies vandaag, is het eeuwfeest van de oprichting van de Katholieke Universiteit, als bekroning van de emancipatie van de katholieken, tot dan toe een flink onderdrukt volksdeel. "Beschimpt en vernederd als tweederangskerk" zoals Hendrik Jan het treffend beschrijft.

Alleen: deze keer geen optocht van eerwaarde hoogleraars, nee: minstens even eerwaarde studenten!

Zie:

Foto Elyseusphotography
Campus Choir zingt een van de liederen,

26 augustus 2023 Update 14 februari 2024

Brandsma, prima projectkoor, doe mee!

De eerste uitvoeringen van Brandsma, op 1 en 4 oktober, komen dichterbij; gezongen door negen koren. Waaronder het projectkoor, dat enkele gewone en enkele lastige delen zingt.

Er hebben zich nu zo'n twintig vooral ervaren zangers aangemeld; dat wordt een goed koor. Maar oh wat zou het mooi zijn als er nog twintig bijkomen. Kun je niet alle repetities? Schrijf je toch in. Kun je geen enkele repetitie? Schrijf je ook in, studeer thuis wat harder. Ben je wat minder ervaren? Schrijf je ook in en doe alleen de gemakkelijke delen mee.

Vier gezellige zaterdagrepetities, 2 prachtige uitvoeringen - en volgend jaar weer. Doe je mee?

In september start het project.

Zie:

Fragment van programma, klik voor vergroting

22 juli 2023

Brandsma, af!

We zijn er. Of beter: Brandsma is er. Na zeven maanden studeren, proberen, ploeteren, de geest krijgen, weggooien, wakker liggen, opnieuw beginnen, afstemmen en afronden. 18 delen, samen dik een uur koormuziek, van éénstemmig tot driekorig, van gemakkelijk tot best moeilijk, van Catalaans tot Fries, van doodeng tot ronduit vrolijk.

We, dat zijn Hendrik Jan Bosman en ik; gesteund door de mensen die al een jaar bezig zijn dit project mogelijk te maken. En door het Campuskoor dat nooit te beroerd is om een net geschreven stuk uit te proberen. En door de vele andere zangers die willen meezingen in het projectkoor. En door iedereen die wil komen luisteren - en ook dat betekent meezingen, soms.

Hoe krijg je nu al een indruk van al die muziek? De beste ingang is de pagina Brandsma in een notendop. Vandaar kom je op de teksten, de partituren, soms ook al repetitieopnamen. Maar je krijgt natuurlijk een veel betere indruk als je meezingt in het projectkoor.

Zie:

Veel afbeeldingen hebben we nog niet. Maar misschien is het schema van de structuur van het grote lied Feliciter het bekijken waard?
37 keer hetzelfde thema, door 3 koren, deels lopend gezongen, het slot samen met publiek.


5 mei 2023

Brandsma, halverwege

Soms letterlijk dag en nacht schrijven Hendrik Jan Bosman en ik aan tekst en muziek van 'Brandsma, een verhaal voor vandaag'. Negen delen zijn af, acht zullen er nog volgen. Campus Choir geeft al her en der voorproefjes, om te zorgen voor veel belangstelling in het najaar 2023 - zowel publiek als projectkoorzangers.

Kijk op de pagina liederen en zie daar de teksten, noten, oefenmixen, en meer en meer ook repetitieopnamen. Binnenkort start de aanmelding voor het projectkoor!

Zie:

Brillenglazen: een medegevangene in kamp Amersfoort vertelt over het kamp en over de bijzondere lezing die Brandsma daar gaf, te midden van alle ellende. Een grimmig lied, dat middenin opbloeit bij het relaas over Brandsma's lezing.

2 april 2023

Lieddag, lekker zingen

Twee keer per jaar verkennen we nieuwe kerkliederen, op een zaterdag in de Studentenkerk. Kerkkoorzangers uit stad en land verdriedubbelen het koor en plotseling kunnen we prachtig vierstemmig zingen. Met veel energie en veel plezier.

Deze keer, 15 april 2023, is het een bijzondere dag, met liedtekstschrijver Andries Govaart. Hij vertelt over zijn teksten, beantwoordt vragen en zingt zelf natuurlijk ook mee. Dat wordt waardevol, want vaak zijn we al best tevreden als de noten klinken - en die betekenis, ach dat komt later wel...

Kom je ook?

Lieddag, oktober 2022: we zingen Tibie Pajom, in de Studentenkerk.

31 maart 2023

Kinderkerksite weer online

Met de Kinderkerk begonnen we in 1991, met de website in 1997, en het stopte allemaal in 2013. De site bleef online en werd altijd nog regelmatig bezocht, soms met mooie reacties en verslagen van uitgevoerde kerstspelen - waarvoor dank.

Totdat deze winter de site ru.nl/kinderkerk werd opgeheven. Dat noopte tot z'n derde verhuizing - maar nu staat-ie weer online.

Kijk rond - al is het alleen maar voor de prachtige tekeningen van Eva. En misschien doe je er wat mee; ik hoor het graag!

NB: per 2024 staat de kinderkerksite verborgen - ze is niet helemaal conform AVG, die was er in 1997 nog niet. Maar vraag het en ik geef je toegang.

Soldatenintocht, bij 'Een ander soort van stoet'

24 september 2022

Elianne in keramiek

Zoals ook Elianne zelf veel tegenslag had met haar werk, zo ging het ook met het beeld van haar. Maar uiteindelijk staat het er, op haar graf, schitterend. Een lijf vol letters, een hoofd vol ideeën, ze vliegen eruit, de wereld in, naar ongekende verten.

We zijn Mieke van den Hoogen erg dankbaar voor dit zo rake beeld.

Zie ook:

Beeld van Elianne, door Mieke van den Hoogen

31 augustus 2022

Luisteren naar welke artiest? Jezelf!

Steven Trooster, oprichter van de Nijmeegse cultuurwebsite Ugenda, vroeg me om een interview. In de reeks "De muzikale inspiratie van..."

Oeps, dacht ik. Daar zit ik dan, temidden van allerlei beroemdheden. Gaat dat wel goed? Maar Steven wist me gerust te stellen. Ik moest antwoord geven op vier eenvoudige vragen, dat is te doen.

Maar over de vierde vraag heb ik wel een tijdje nagedacht. "Welke artiest moeten we in de gaten houden?" Tja, wie zou ik dan noemen. Ik ben niet zo bij de tijd en veel mij inspirerende componisten zijn al lang dood. En bovendien: gaat het daar wel om?

Maar toen kwam toch het licht: hou jezelf in de gaten. Blijf niet verstomd aanbidden wat anderen doen, begin zelf en haal daar je inspiratie uit.

Met een glimlach schreef Steven het op. Ach ja, dat is Willibrord.

Zie:

  • "De muzikale inspiratie van Willibrord Huisman": BlogNaar pagina elders in nieuw venster
  • Idem, PDF
  • Nijmeegse cultuurwebsite Ugenda.nlNaar pagina elders in nieuw venster
Screenshot van kop van Ugenda-website
Foto van de première van De lastpost waarin ik best wel bezeten het publiek dirigeer. Ja, dat zong mee, nieuwe muziek, van blad.

31 juli 2022

Tituspassieplan

Plotseling was er een plan. Ik ga opnieuw, samen met Hendrik Jan Bosman, een groot meerkorig muziekstuk schrijven, over  Titus Brandsma. Over wat hij betekent, gezien 'vanuit de ogen en vragen van studenten van nu', zoals ik het graag formuleer. In het Engels, opdat het stuk wereldwijd gezongen kan worden.

Een project zo ongeveer als de passie Naar een positie verderop in deze webpagina  De lastpost, een veelstemmig verhaal, van 2012-2020. Maar dan met twee duidelijke aanleidingen: Titus' heiligverklaring op 15 mei, en het honderdjarig bestaan van de Radboud Universiteit, waar hij in de beginjaren rector was.

Inmiddels ben ik twee maanden aan het lobbyen. Het is niet te geloven hoe snel alle puzzelstukjes in elkaar passen. De Studentenkerk, verschillende studentenkoren, de Karmelorde, het Titus Brandsma Instituut, de Radboud Universiteit, daarin de Theologische faculteit: iedereen is positief over het plan en wil waar mogelijk meedoen. En nu lijkt ook de stichting voor elkaar te komen die de formele verantwoordelijkheid op zich neemt.

Schrijf maar vast - met potlood - in je agenda:

  • Projectkoor dat naast de studentenkoren zingen zal (stuur me een mailtje)
  • Try-out in de Studentenkerk, 1 oktober 2023
  • Uitvoering in de stad, Titus Brandsma Gedachteniskerk, 4 oktober 2023, 20:00
  • Campusuitvoering in de tweede feestweek van het lustrum, oktober 2023

Wordt vervolgd!
- en zie inmiddels: projectpagina /brandsma
En wil je op de hoogte blijven: abonneer je op mijn koorwerknieuwsbrief.

Authentieke tekening: Titus preekt voor zijn medegevangenen, op Goede Vrijdag 1942, in doorgangskamp Amersfoort.

4 juli 2022

Publiek geeft levend water

Aarzelend is het Campuskoor weer overeind gekomen, de afgelopen maanden. Genoeg voor de traditionele zomermaaltijd in de achtertuin - en voor een succesvol buurtconcertje. Op de binnenplaats van verzorgingshuis Aqua viva.

We zongen gewoon wat liedjes, zoals koren dat doen op buurtconcertjes. Maar ook: publieksparticipatie, mijn hobby. Hoe bedenk je nou iets dat op die plaats past?

De fontein van Aqua viva gaf de inspiratie. Daarop staat Johannes' tekst:

"Als je wist wie het is, die jou om water vraagt, zou jij hem erom vragen. En hij zou jou levend water geven."

De puzzelstukjes vielen snel in elkaar: dat levende water, dat moet van het publiek komen, als wij daarom vragen. Zodoende werd dit een canon voor koor, met een ostinato uit het publiek. Wat een pret om dat ter plekke in te studeren!

  • Bezoek de website van Aqua viva
  • Download de partituur (pdf) van de canon met ostinato Aqua viva
  • Lees en beluister de partituur in Noteflight
  • Bekijk het postertje (pdf) dat we aan de buurtbomen hingen.
De fontein op de binnenplaats van Aqua viva. Het is écht levend water - op mooie zomerdagen spelen er altijd kinderen. En nu dus een studentenkoor.
Met veel dank aan Aqua viva voor de welkome ontvangst!

28 maart 2022

Magyar mondóka

Nice things and sad things, that's what happens in Campus Choir - it's just like life.

  • Nice thing is the choir being international, students from all over the world finding eachother, even marrying - with the choir singing a Naar een positie verderop in deze webpagina wedding song especially written for them.
  • Sad thing is the choir falling almost apart in corona times.
  • Nice thing is Árnika being born, daughter of the married couple.
  • Sad thing (for us) is the couple now living in Hungary.
  • Nice thing is that we still had fun singing a song for Árnika: Viragom

Veronika, Bence and Árnika, thank you for all the energy, music and happiness you brought into the choir. Have a good life in Hungary, please pass by whenever you're in the Netherlands again!

Viragom - watch the video, read the score, practice, perform!

26 september 2021

We mogen weer zingen!

Bijna weg is het coronavirus, en we mogen weer zingen, ook al zijn sommigen nog terughoudend. Maar niettemin gaat het koorwerk weer van start.

Vanmorgen leidde ik een koorworkshopje in een Thomasviering in de Stevenskerk. Verwachting: 2 à 7 aarzelende zangers. Feitelijk: 21 ervaren zangers. Nou, dat was fijn. En dan op zo'n plek, onder dat prachtige orgel, met die geweldige akoustiek. Heerlijk.

En ook het Campuskoor start weer op, met als altijd voortdurend nieuwe studenten en medewerkers, elke repetitie is anders. We oefenen voor de herdenkng van de overledenen van de universiteit en de HAN, op 1 november. En stiekem oefenen we een liedje in het Hongaars voor de pasgeborene van twee koorleden - ssst, ze weten nog van niks.

En dan het koor van de Studentenkerk, dat gewoon, zoomend en zwijgend, is blijven bestaan in die anderhalf jaar stilte; zelfs twee nieuwe leden erbij. Op 16 oktober houden we een lieddag, waar alle koorzangers welkom zijn. Nieuwe muziek verkennen, koorzangworkshop, samen eten. Kom!

Zie

Lekker zingen onder het orgel; klik voor vergroting

7 februari 2021

Vierhandig walsje, zo gezellig

Vriendin jarig! Maar een echt cadeau wou niet lukken in tijden van lockdown.

Dan maar zelf iets gemaakt: Catharina leert pianospelen, en ik kan het een piepklein beetje. Maar noten schrijven kan ik wel.

En nu maar spelen, samen. Zo gezellig.

Zie (en download en gebruik):

  • De volledige partituur (PDF) mét fotootje, 4 A4'tjes
  • De volledige partituur (PDF) zonder fotootje
  • De partij primo (PDF), 2 A4'tjes

En hoor:

  • Hoe de computer zielloos de partituur speelt: MP3
  • Helaas moeten we nog wel even oefenen voor we een live-opname hebben...
Partituurbegin met componist en vriendin; klik voor vergroting

17 mei 2020

Coronazondagmiddagpret

In tijden van corona maak je je vertier binnenshuis. Catharina kreeg een 'challenge': doe een bekend schilderij na.

Dat werd een heftige: Judith met de zojuist door haar afgehakte kop van Holofernes. Een schitterende scène uit een romannetje in de Bijbel: de knappe, vrome en vastberaden weduwe Judith laakt de houding van de stadsbestuurders, die de stad willen overgeven aan het enorme leger dat Holofernes voor de stad heeft samengebracht. Met een slimme mix van listen en charme weet ze in diens tent te komen en hem dronken te voeren, waarna ze hem (in twee houwen!) zijn hoofd afhakt met zijn eigen zwaard. Dan weet ze met nog meer listen het legerkamp weer uit te komen en hangt ze de afgehakte kop aan de stadsmuur. Het vijandelijke leger slaat op de vlucht.

Valentin de Boulogne schilderde het tafereel in 1626; wij deden het nog eens dunnetjes over. Met de boenmachine als zwaard, een muggennet als voile, en kerstboomversiering als juwelen.

Links: 1626; rechts: 2020
Klik voor vergroting als je durft

10 mei 2020

Studentenkerkzoomviering met kinderkerk

De Studentenkerk viert de zondagsdienst via Zoom. Als koordirigent leid ik soms de zang - een vreemd gebeuren, als iedereen meezingt met noodzakelijkerwijs de microfoon dicht. Maar het is niet anders, en beter dan niets.

Of ik een hele dienst wilde opzetten, werd me gevraagd. Ik kom al 45 jaar in de Studentenkerk, maar dát had ik nog nooit gedaan. Ik besloot de Kinderkerk als thema te nemen, die van 1991 tot 2013 bestond, en die nu weer opnieuw wordt gestart.

Wat deden we toen? Wat zongen we? Ik schreef de liedjes toen zelf. Makkelijk te leren, makkelijk mee te zingen.

En een soort van overweging, rond een prachtig paasspel met alle kinderen in een boot. "Werp je net aan de andere kant", uit Johannes 21. Dat leek me wel geschikt voor deze tijd. Gaan we het over een andere boeg gooien, na de coronapandemie?

Zie ook:

  • De powerpoint (PDF) die naast de mensen in beeld was
  • De website van de kinderkerk, nog altijd online
  • Het fotoverslag van de paasviering De mensenvissers, 2004

En we zongen:

Laat allemaal je visje voorbijzwemmen
Iedereen heeft tevoren een vis van brood gemaakt. Die laten we vrolijk rondzwemmen. En dan eten we 'm op. En zingen Goddank!

29 feb 2020

Workshop Gregoriaans op de Campus

Gregoriaans zingen op de campus, zou dat werken? Met deze vraag kwamen Stan Hollaardt en Pieter Gerards naar me toe, vorig jaar. Stan is dirigent en Pieter bestuurder van de Schola Cantorum Carolus MagnusNaar pagina elders in nieuw venster, een niet mis te verstaan gregoriaans koor. Of is gregoriaans zingen voorbehouden aan oude mannen?

Ik had geen idee. Maar: laten we het proberen, op de campus, in de Studentenkerk natuurlijk. Een workshop, voor iedereen toegankelijk; bekend gemaakt onder studenten, medewerkers, studentenkerkbezoekers. Nee, je hoeft geen noten te kunnen lezen.

Het werkte. Er kwamen zo'n twintig mensen. Stan had een workshop opgezet waarin je echt vanuit het niets gregoriaans leert zingen. Hij gaf uitleg, zong soms wat voor, en veel zongen we samen. Ten slotte lieten vijf ervaren zangers nog delen horen uit 'The Martyred VirginsNaar pagina elders in nieuw venster', een project waarin oeroude muziek en hedendaagse bittere realiteit aangrijpend samen komen.

Een succes, vonden de deelnemers. Vaker doen! Misschien wel drie workshops en dan een eigen uitvoering... We gaan zien.

Stan, Pieter en Schola, hartelijk dank!

De vier blokfluiten: sopraan, alt, tenor, bas.
Een psalmus responsorius uit het Hooglied. Gaan we die ook zingen met het CampuskoorNaar pagina elders in nieuw venster? Oei, dan moet ik nog wel even oefenen...

28 oktober 2019

Studentenkerkkoordirigent

En ja, nu ben ik dan officieel de dirigent van het koor van de Studentenkerk, en daarmee de verantwoordelijke voor de zang in de oecumenische diensten op zondagochtend.

Het werd tijd: 45 jaar geleden werd ik, eerstejaarsstudent, al totaal gegrepen door de muziek in de studentenkerkdiensten. Heel anders dan concerten: de muziek heeft ter plekke betekenis en vervult een belangrijke functie in de liturgie.

Nu mag ik dat dus gaan invullen, binnen de gegeven mogelijkheden. Een klein koor, nauwelijks mannen, maar wel zeer toegewijd. Trouwe en kundige pianisten, een liedcommissie met een enorme repertoirekennis. En vooral: een gemeente die graag en goed zingt. Vierstemmig zelfs.

Ik hoop met de muziek ook verbinding te brengen tussen de verschillende groepen binnen en buiten de Studentenkerk en zo de Studentenkerk meer bekendheid en gestalte te geven. Er zijn gelegenheden genoeg: onlangs de installatie van de nieuwe HAN-pastor, een Naar een positie verderop in deze webpagina Hongaars campuskoorstudentenhuwelijk, jaarlijks de herdenking van de overledenen van de universiteit, een koorzangworkshop in de Onderwijsdagen, de dienst in het kader van de Roze Week, binnenkort een open kerstzangproject, zelfs een workshop Gregoriaans. En natuurlijk de 'campuspassie' De lastpost.

Blogjes over mijn koorwerk in de Studentenkerk:

Secretaresse Ilse stelt elke week zorgvuldig het liturgieboekje samen. Als er genoeg ruimte is komt de muziek er vierstemmig in. Dat wil je, als dirigent.

26 oktober 2019

Campuskoorhuwelijk: Listen and Look

Een huwelijk van Hongaarse campuskoorzangers, gevierd in de Studentenkerk. En daar zingen als campuskoor. Met een nieuw lied. Wat wil je nog meer?

Hendrik Jan Bosman schreef een mooie vertaling van een deel van het Hooglied, en ik maakte er een driestemmige koorzetting bij. Om vrolijk en met vaart te zingen. En als trouwcadeau natuurlijk!

Lees de tekst, download de partituur, hoor de opname... en voer het zelf ook uit. Hoef je niet eerst voor te trouwen hoor. Kan ook gewoon op een concertje.

Het heet: Listen and Look


2 oktober 2019

Intuïtieontwikkeling, spannend

Dankzij vriendin Catharina Janssen leer ik een nieuwe wereld kennen: die van de intuïtie. Intuïtie hebben we allemaal, maar we drukken die gewoonlijk weg onder overtuigingen en rationalisaties - waar we niet gelukkiger van worden. In haar praktijk 'Inzicht Present' leer je je intuïtie te onderkennen, ernaar te luisteren, en ermee te werken.

Dat klonk best eng voor mij, vanouds natuurwetenschapper. Vaag, zweverig. Maar och: ik ben ook musicus. En ik kom graag in vrijdenkende kerken, waar evenmin met harde definities en grijpbare begrippen gewerkt wordt. Neem nou Kees Waaijmans' 'godmenselijk betrekkingsgebeuren': een term waar ik best mee overweg kan, maar waar Catharina dan weer van huivert. En zo komen we nader tot elkaar.

Ik bezocht - als fotograaf - haar workshop SoulCollage® en was onder de indruk van hoe dat ging. Je zoekt een uur lang plaatjes en knipt en plakt daar je eigen kaart van. In een groepje, in stilte. Alleen al die stilte werkt heel bijzonder, voor iedereen anders, maar in elk geval kom je ermee 'uit je hoofd'. Daarna gaan ze die kaarten dan in groepjes van vier 'lezen' in een aantal stappen. Het levert de kaartenmaker een nieuw inzicht op, over zichzelf.

Al schrijvend merk ik hoe weinig vocabulaire ik heb om dit onder woorden te brengen. Maar daar gaat het dan ook niet om. Juist niet.

Ik kan het je aanraden, zo'n workshop. Alleen, of kom met een groep - een bijzonder verjaardagsuitje, of een activiteit in je afdelingsstudiedag. Doen!

Catharina begeleidt het lezen van de kaart die de vrouw rechtsonder op de foto gemaakt heeft. De drie andere deelnemers hebben elk een eigen rol in dit proces.

5 september 2019

De lastpost komt in Amsterdam!

Al lang was het een wens: dat zo'n door iedereen gedragen passie ook buiten Nijmegen bekend raakt. Wel, dit jaar gebeurt het: in de Amsterdamse Dominicusgemeenschap, het mekka van de hedendaagse Nederlandse kerkmuziek.

Op Goede Vrijdag gaat het gebeuren daar: het koor en dirigent Arjan van Baest zetten zich in voor de muziek; de pastores Eva Martens en Juut Meijer staan er garant voor dat De lastpost door de hele gemeenschap gedragen wordt. En vanuit Nijmegen komt het Campuskoor meezingen.

Des te beter komt het uit dat Hendrik Jan, Liesbeth Jansen en ik een 'basisversie' van De lastpost ontwikkeld hebben - zingbaar in een uur, en toch de essentie van het lijdensverhaal vertellend.

  • Volg de plannen op passiedelastpost.nlNaar pagina elders in nieuw venster.
  • Lees over de basisversieNaar pagina elders in nieuw venster.
  • Kijk rond in de Dominicus AmsterdamNaar pagina elders in nieuw venster.
  • Zet vrijdag 10 april 2020 's avonds, Dominicus Amsterdam in je agenda;
  • Of kom op zondag 29 maart 12:30 naar de doorloop die het Dominicuskerkkoor en het Campuskoor zingen in de Nijmeegse StudentenkerkNaar pagina elders in nieuw venster
  • En bovendien komt er nog een meerkorige uitvoering op de campus in Nijmegen.
De Dominicuskerk in Amsterdam: van buiten onopvallend, van binnen overweldigend in kleur, detail en sfeer. Wees er!

5 augustus 2019

Workshop koorzingen voor dummies en pros

Een jaar geleden voor het eerst, inmiddels al vijf maal gedraaid: de koorzangworkshop. Eerst als onderdeel van de Radboud Summer School, toen als activiteit in de introductie van nieuwe studenten, en sindsdien ook op een paar festivals. Telkens weer leuk.

Wat doen de deelnemers? Staan, bewegen, loskomen, ademen, geluid maken, toon maken, improviseren, een eenvoudige canon zingen, en een of twee stukjes meerstemmige koormuziek - tot en met een trotse uitvoering voor de videocamera. Welke stukjes muziek we doen hangt erg af van wat de deelnemers blijken te kunnen: het moet van begin tot eind een ontspannen gebeuren zijn, zowel voor de 'dummies' als voor de 'pros'.

Er zijn twee kneepjes van het vak, heb ik ontdekt. De eerste is: de lat niet te hoog leggen. De tweede: zorgen dat er deelnemers durven komen. Zo ontzettend veel mensen denken dat ze niet kunnen zingen terwijl ze helemaal loskomen als ze dan toch meedoen. Heerlijk om mee te maken, telkens weer.

Loskomen en inzingen doen we buiten
De "Choir Singing Workshop for Dummies and Pros" van de Radboud Summer School 2019. Studenten van over de hele wereld. We beginnen buiten en gaan dan voor het zingen naar binnen.

7 mei 2019

Kwartet treedt op

Al 37 jaar blokfluiten we met z'n vieren, maar optreden kwam er niet meer van. Tot nu, en hoe! We oefenen ijverig voor een gevarieerd optreden, als altijd alleen eigentijdse 'kunstmuziek', met tussendoor enige toelichting. Je bent welkom!

Zondag 19 mei, 16:00-17:00
Aqua VivaNaar pagina elders in nieuw venster, Heyendaalseweg 290, Brakkenstein, 6525 SM Nijmegen
Toegang € 5,-- inclusief koffie of thee.

De vier blokfluiten: sopraan, alt, tenor, bas.
De meeste blokfluitkwartetten zijn geschreven voor sopraan, alt, tenor, en bas. Voor sommigen klinkt een blokfluitkwartet als een orgeltje, voor anderen als een a-capellakoor.

15 april 2019

De lastpost in het klein

Alweer het zesde jaar dat we de passie De lastpost, een veelstemmig verhaal uitvoerden. Deze keer 'in het klein', een versie van één uur, in principe zingbaar door één groot, goed en splitsbaar koor. Wij deden het met anderhalf koor, en het werkte. Een mooie, intieme uitvoering in de 'thuisbasis' van het Campuskoor: De studentenkerk.

Lees meer over deze uitvoering:

Het publiek zingt het begin en het slot mee.
Inzingoefening door het publiek, om daarna "Begin" te zingen, en aan het eind "Adieu". De noten worden boven het koor geprojecteerd.

23 maart 2019

Vreemde vogel

Plotseling kom ik voor in een boek. En nog wel als 'vreemde vogel'. Eindelijk erkenning ;-)

Maar het is een prachtig boek, in veel opzichten. Geschreven door Frans Corten, al twintig jaar specialist in de begeleiding van hoogbegaafde volwassenen. Kenmerkend voor zijn benadering is dat dat stempel 'hoogbegaafd' niet zo relevant is. Het is meer dat je niet helemaal past omdat ergens een uitzonderlijk talent je dwars zit. Of het zit niet jou, maar je omgeving dwars.

Het heet:

Uitzonderlijk talent.
Gids voor hoogbegaafden, uitvinders
en andere vreemde vogels.

Frans, zelf minstens al die drie, schreef het in zeer toegankelijke taal en gaf het een eigenwijze vormgeving.

Met als afsluiting interviews met vijf van die types. Waaronder ik dus.

Advies: lees het!

Het boek is geïllustreerd met curieuze 'vreemde vogels', een soort collages van oud metaal, door Marije van der Sande van TAMTAM objektentheaterNaar pagina elders in nieuw venster . Frans vond dit exemplaar wel bij mij passen.

9 februari 2019

Elianne is overleden

Langzaam raakten we haar kwijt, nu zijn we haar verloren.

Op 1 februari 2019 stierf mijn echtgenote Elianne Muller aan de gevolgen van multiple sclerose. Haar lichaam liet haar eerder in de steek dan haar geest; lange tijd kon zij nog schrijven. Totdat ook dat niet meer ging, twee jaar geleden, en ze naar een verpleeghuis verhuisde. Het laatste jaar van haar ziekbed was ze op een wonderlijke wijze gelukkig, lachte graag en veel, en hield ervan om toegezongen te worden ook al kon ze niet meer spreken.

We hebben veel waardering voor de professionele, zorgvuldige en liefdevolle wijze waarop Elianne verpleegd werd in de Veste Brakkenstein. Wij zijn het personeel bijzonder dankbaar.

Kijk en handel:

Elianne hield van groen tegen blauw. Ze is begraven in haar trouwjurk. Eva gebruikte de vogel daaruit in de rouwkaart (pdf).

21 december 2018

Drie kerstliedjes doorgecomponeerd

Inmiddels schreef ik drie koorversies van oude Nederlandse kerstliedjes. Ik heb ze doorgecomponeerd: de zetting is bij elk couplet anders - maar wel gebaseerd op de originele melodie. Daardoor is er voor koor en publiek muzikaal heel wat aan te beleven. In het laatste van de drie zingt het publiek zelfs 'Benedicamus domino' met de sopranen mee.

Ze zijn uitgevoerd door het Campuskoor op de FFTR-kerstborrels van 2011, 2014 en 2018 - wat de kwaliteit van de uitvoering helaas niet ten goede kwam: het is warm en rumoerig, de akoestiek is belabberd en de buitenlandse zangers zijn al weg. Maar toch: we hebben opnamen.

De zettingen blijken overigens lastiger dan ik verwacht had. Ik denk dat het de vreemde toonladders en de lastige teksten zijn. Wie maakt een betere uitvoering en neemt die op? Ga je gang & stuur een opname!

Zie de teksten, partituren, oefenmixen en video's:

Of zie de blogjes:

  • Naar een positie verderop in deze webpagina Maria vierstemmig naar Betlehem
  • Naar een positie verderop in deze webpagina Puer natus - als een ezel?

15 juli 2018

Serieuze koordirectiecursus

Jaren geleden al bedacht, nu kwam het er dan eindelijk van. Deelnemen aan de fameuze Kurt Thomas CursusNaar pagina elders in nieuw venster. voor koordirigenten, voor het 51ste jaar verzorgd door het Utrechts Conservatorium. Negen dagen lang in de leer bij de beste docenten, temidden van negentig medestudenten. Een belevenis!

Ik werd geplaatst in groep B, die bestond uit gevorderde amateurdirigenten (zoals ik) en ervaren vakmusici die begonnen met dirigeren. Dat werkte wonderwel. Twaalf cursisten die samen een koor vormen en om beurten dirigeren, letterlijk op de vingers gekeken door de docenten. En 's avonds met z'n allen het tachtigkoppige koor vormen voor de vijf studenten van groep E.

Ik heb, als dirigent, heel veel geleerd. En, onverwacht, ook als onderwijsadviseur. Hoe werkt zo'n masterclassconstructie in de praktijk? Hoe leer je van zes flink verschillende docenten? Hoe is het überhaupt om eens een keer een cursus te volgen in plaats van te 'geven'?

Met veel dank aan de Stichting Veelstemmige VerhalenNaar pagina elders in nieuw venster. En: volgend jaar weer!

Willibrord in de leer: een masterclasssessie van 12 minuten onder leiding van koordirectiedocent Louis Buskens. De overige studenten van groep B1 vormen nu het koor. Zie een fragmentje

2 juli 2018

Campuskoor, altijd wat te beleven

Door alles heen hobbelt het Campuskoor, inmiddels Campus ChoirNaar pagina elders in nieuw venster, gewoon door. Soms is het koor groot, soms klein, soms zingt het prachtig, soms, eh, moeilijk. Maar het is een constante bron van kleine of grote activiteitjes, met meestal muziek die ik op maat schrijf. Liefst helemaal nieuw, op nieuwe tekst. Of een arrangement, om een bestaand lied zingbaar te maken voor een eenvoudig acapellakoor.

Bekijk de teksten, partituren, achtergronden, opnamen:

  • Ederlezi, gezongen bij de film Time of the Gypsies
  • Se essa rua, voor koorlid Mariana die trouwde
  • Geluid van water, voor de dochter van studentenpastor Eva
  • Tot de dood ons scheidtNaar pagina elders in nieuw venster, drie liederen bij studententoneel
  • Naar een positie verderop in deze webpagina Vois sur ton chemin, bij filmvertoning Les Choristes
  • Naar een positie verderop in deze webpagina De lastpost, eine vielstimmige Geschichte, in three languages
  • Onze kracht, een Onzevader op tekst van Huub ter Haar
  • Naar een positie verderop in deze webpagina Vijg, bij de installatie van studentenpastor Eva
  • Naar een positie verderop in deze webpagina Over de liefde, liefdeslied bij de Roze Viering 2016
Koorweekendrepetitietje. De mannen zingen zo lomp dat je de vrouwen niet meer hoort. Wat meer nederigheid, mannen! En wat subtieler passie. Alsof je ze aanbidt. Het werkt. En leuk is het ook.

25 maart 2018

De lastpost, elk jaar verder

En voor het vijfde jaar op rij hadden we een bijzondere uitvoering van de passie De lastpost, een veelstemmig verhaal. In 2012 gestart om een eigentijdse passie tot stand te brengen, is het nu een doorlopend programma met jaarlijkse uitvoeringen.

Met telkens een ander accent. Dit jaar letterlijk: we hebben de meertaligheid verkend. Veel delen van de passie zijn vertaald naar het Engels of het Duits, zingbaar op dezelfde noten. Het leverde een uitvoering die aansluit bij de almaar toenemende internationaliteit van de campuspopulatie.

Een ander concept dat we hebben uitgeprobeerd: het tweede koor als een 'scratch' door ervaren zangers - thuis studerend, op zaterdag repeterend, op zondag uitvoerend; afgewisseld door het campuskoor, dat er met zijn beginnende zangers drie maanden op gerepeteerd heeft. Behalve 'scratch' was het ook wel 'stress', maar uiteindelijk leverde het een prachtige uitvoering waarin de meerkorigheid goed werkte. 

Hoe verder volgend jaar? Een verkorte versie schrijven, gemakkelijker uit te voeren door één koor? Uitvoeringen buiten Nijmegen van de grond krijgen? We zullen zien!

"En mijn voeten hoe ze zoeken, vinden geen grond". Nu gezongen in het Duits, met Engelse vertaling in de ondertiteling.

12 juni 2017

Campuskoor zingt Les Choristes

Cultuur op de campusNaar pagina elders in nieuw venster vertoonde de prachtige film "Les choristes" (de koorzangers) over een miskend componist die als schoolmeester in een verschrikkelijk strenge kostschool de jongens redt door hen te laten zingen. Bij uitstek een film om met échte koorzang te omlijsten. Iets voor het Campuskoor?

Natuurlijk. Maar het viel nog niet mee. Vrijwel alle muziek is gezet voor één- of tweestemmig sopraan met een enorm orkest eronder. Hoe maak je daar koormuziek van? Ik begon met goed luisteren, en proberen die orkestpartij te reduceren tot een of twee mannenstemmen. Maar dat werd onzingbaar. Dan maar een nieuwe, doorlopende baslijn in mijn eigen stijl. Lekker zingen!

Als klap op de vuurpijl weigerde de projector na de pauze. Wat nu? Koorzangworkshop voor het gehele publiek. Tien minuten lang, tot de projector het weer deed. Leuk, vond iedereen. En echt. Je moet zingen om zo'n film te snappen.

Vois sur ton chemin, nu voor koor a capella. Hoor de opname
Originele zetting voor sopraan en alt, met nieuwe mannenstem.
Wil je de partituur? Stuur een mailtje!

1 mei 2017

Droef afscheid, bitter practicum

Vandaag verhuist mijn vrouw naar een verpleeghuis. In twintig jaar tijd heeft de multiple sclerose haar lichaam en geest zozeer aangetast dat ze niet meer thuis verzorgd kan worden. Aanvankelijk ervoer ze de diagnose als een soort opluchting: eindelijk duidelijkheid over de tot dan toe almaar wisselende klachten. Maar gaandeweg heeft de ziekte verwoestend toegeslagen - letterlijk, als je de MRI-scans ziet.

Gaandeweg heb ik steeds meer taken van haar overgenomen, ben zaken voor haar gaan regelen, heb het huis laten verbouwen, en ben ten slotte terechtgekomen in de positie van mantelzorger voor dag en nacht, bijgestaan door thuishulpen, onze dochters, familie, vrienden en buren. Totdat ook dat niet meer ging en de wachtlijst crisisopvang werd. Gelukkig komt ze nu toch op de door haar en mij verlangde plek terecht, in het verpleeghuis om de hoek.

Mijn koor hield me op de been, maar mijn onderwijsadvieswerk heeft er flink onder geleden. Toch heb ik op een vreemde manier ook veel geleerd. Nu ik me steeds meer beweeg in het medisch onderwijs, was dit ook een soort langlopend practicum. Hoe werken die medici en paramedici eigenlijk? Hoe gaan ze om met hun patiënt en haar begeleider? Hoe professionaliseren ze zichzelf en elkaar?

Ik heb het allemaal van heel dichtbij gezien. En ik zal waar dan ook mijn waardering uitspreken over wat ik gezien heb. Over hun vakbekwaamheid, hun inzet, en hun aandacht voor de mens. En over hun vermogen om om te gaan met de beperkingen die hun van bovenaf worden opgelegd. Bezuinigen op de zorg? Bizar.

Nu ik mijn werk weer op kan pakken ben ik blij dat ik een klein steentje kan bijdragen: er voor zorgen dat er zulke goede dokters en verplegers blijven komen.

Wil je wat doen? Dochter Judith loopt een sponsoractie voor MS-onderzoekNaar pagina elders in nieuw venster. Help haar, tot en met 13 mei 2017.

Wandelen in Heumensoord, 11 maart 2017

18 oktober 2016

Betoverende harpiste

Als koordirigent kom je nog eens ergens. Vandaag was ik bij multitalent Judith Campman, student Kunstbeleid, regelneef in talloze besturen en commissies, en vooral bekend als harpiste.

Ze speelt op de dodenherdenking van de universiteit, waar ook het Campuskoor zingt. Wellicht konden we iets combineren, zo was het idee. Het wordt het aangrijpende "Wat ik gewild heb" van Antoine Oomen, op de al even aangrijpende tekst van Huub Oosterhuis.

Alleen al het van dichtbij horen van een harp vergeet je nooit. Werkelijk een betoverend instrument. En Judith zingt er dan nog moeiteloos een koorstem doorheen, opdat we een idee krijgen hoe het gaat klinken. Nou, aangrijpend, reken daar maar op.

Judith Campman Harp, klik voor vergroting

25 september 2016

Vijg voor nieuwe HAN-pastor

Er komt veel bijzonders samen. 1) Er zijn duidelijke plannen zijn om de passie De lastpost op de HAN uit te voeren; 2) Eva Martens, oud-koorlid, wordt aangesteld als pastor van de HAN-studenten; en 3) ze vraagt mij een lied te schrijven voor het Campuskoor, voor in haar installatieviering. En het gaat over het verhaal van Zacheüs - dat ik 4) als klein kind het mooiste bijbelverhaal vond.

Zacheüs was klein en durfde niet voor te dringen. Hij klom in een vijgenboom. Als graaiende belastinginner werd hij veracht - dat alles volgens de evangelist Lucas. Totdat Jezus uitgerekend bij hem ging eten.

In Eva's liedtekst bespot Zacheüs zichzelf: "vijg, ekster, kakkerlak, minder dan een mier". Ik heb er de scheldwoorden van de menigte van gemaakt; daarop heb ik het lied gebouwd; met een slot dat door de gemeente meegezongen wordt. Het werkte! Twee keer gezongen zelfs, tijdens de dienst.

Vijg in boom (van vijg.nl)

28 juni 2016

Dekoor-repetitie: buitenkans

Normaliter wil een koor geen pottekijkers bij een repetitie. Maar dochter Eva regelde een uitzondering voor me: ik mocht zomaar een hele avond meekijken, met de partituren in mijn hand gedrukt. Bij Dekoor, een van de beste studentenkoren van Nederland, zoniet wereldwijd. Ze oefenden voor hun optreden op Sziget.

Ik heb veel gezien, geleerd en genoten. Dank, DeKoor!

DeKoor in actie vanuit observatieperspectief
Dekoor: 32 zangers, dirigent, combo. Solisten zingen versterkt. Pop, jazz, en dat dan zeer close harmony. Technisch perfect, vol energie, aanstekelijk. Zelfs als je - zoals ik - niet van pop of jazz houdt.

13 mei 2016

Over de liefde

Over twee weken is het Roze Week, met daaraan voorafgaand de Roze Viering in de Studentenkerk.

Dit jaar gaat Frits Hendriks voor, en hij noemt de viering Over de liefde, naar het gedicht dat hij voor de gelegenheid schreef, en dat ik vervolgens op zijn verzoek op muziek zette, voor het Huygenskoor, dat het in die viering zal komen zingen.

Geen kleinigheid, zo'n broos onderwerp, in een kerkdienst. Ik heb geprobeerd er een teder lied van te maken. Godzijdank zingt het Huygenskoor het nog veel tederder dan ik had durven hopen. Een hele eer, als er zoiets gebeurt met je noten.

Het zal een mooi contrast maken met het bruiloftslied dat het Campuskoor komt zingen, en het Kyrie door het zondagse koor. Wees er!

Snapshot uit video
Huygenskoor zingt Over de liefde, onder leiding van Nora Locht.
Roze Viering "Over de liefde", 29 mei 2016, Studentenkerk.R

21 maart 2016

De passie en de slinger

Opnieuw bezorg ik met hart en ziel De lastpost. Twee keer dit jaar!

Gisteren was de uitvoering in de Ontmoetingskerk. Toen we De lastpost schreven was meteen al het idee: ook een gemeente of parochie zou dit moeten kunnen uitvoeren. De Ontmoetingskerk durfde het aan, samen met het Campuskoor en het Huygenskoor. Maar liefst zeven koren, acteurs, en een indrukwekkende verzameling hard werkende ondersteuners, en niet te vergeten het publiek, hebben er een prachtige en waardige passie van gemaakt.

En dan, aanstaande donderdag, de uitvoering op de campus. Ditmaal in het Huygensgebouw. Daar hangt de slinger van Foucault, die niets met die passie te maken heeft, maar wel erg fascinerend is, en die door Eva in de poster verwerkt is. Bij de generale hadden we een magisch moment: het licht viel uit en de enige plaats waar nog een beetje licht was, was de slingertafel. En dan zingen!

Foto Bart Notelaers
Magisch repetitiemoment: Campuskoor en Huygenskoor zingen rond de slinger in een donker Huygensgebouw. Foto door Bart Notelaers.
Zie de slinger slingeren (en aantonen dat de aarde draait).

27 november 2015

Repeteren in de cloud

Vijf jaar geleden wees een van de studenten uit m'n koor me op Noteflight. Op het oog het zoveelste partituurprogramma, maar met één groot verschil: het werkt in de cloud, op elke computer. Je hoeft niets te installeren, en wie andermans partituren wil zien en horen hoeft slechts de link te hebben.

Het leidt tot een andere manier van repeteren. De koorleden oefenen buiten repetitietijd niet van papier, maar door de online partituur te openen, lezen, en afspelen, liefst zelf meezingend.

Ik maak ook oefenpartituren: een kopie van de gewone partituur, maar dan met een verschoven balans waardoor bijvoorbeeld de tenorpartij extra luid klinkt en de andere partijen zacht.

Bekijk het maar eens:

Klik voor vergroting
Als je wél de link hebt ontvangen maar géén account hebt, heb je ruime mogelijkheden om de partituur selectief af te spelen.

29 september 2015

Geboortekaartje zingen

Campuskoor Veelstemmig heeft er zomaar een nieuw koorlid bij: Mees. We kregen het geboortekaartje, met een mooi gedicht.

En hoe ga je dan op kraamvisite, als koor? Door het geboortekaartje te zingen!

Een miniatuurtje voor driestemmig koor a capella.

Moeder Inge en vader Jannes glunderden.

Zie, lees, hoor en zing Mees.

En daarna natuurlijk: Lang zullen ze leven.

En na het zingen beschuit met meesjes eten.

31 augustus 2015

Canon in de bovenkwint

Canon, dat betekent regel. Je zingt samen een liedje, maar dan met speciale regels. De bekendste is: zing hetzelfde, maar begin na elkaar, op het goede moment, en ga door. Vader Jacob, bijvoorbeeld.

Canons zijn prettig als inzingoefening in de koorrepetitie. De koorleden leren ze snel uit het hoofd en daarna kun je gaan variëren met tempo, dynamiek, expressie, plaats, beweging, noem maar op.

Maar één ding zat me nooit lekker: sopranen en tenoren zingen graag hoog, alten en bassen laag. Zijn er geen canons waar dat mee kan? Dus met een extra regel sopranen en tenoren vijf tonen hoger?

Het kostte me drie dagen om er een te maken. Het kostte het koor drie minuten om 'm in te studeren. En daarna: zingen maar. Zeer tevreden koorleden. En zoveel interessanter dan een gewone canon.

Zie, hoor en zing Clamavi - canon in de bovenkwint, voor koor SATB.

Leer eerst allemaal de 8 maten van de bassen uit je hoofd.
Laat de sopranen en de tenoren een kwint hoger zingen.
Zet op het goede moment op de goede hoogte in.
Blijf herhalen naar believen.
Stop als de bassen aan het eind zijn.

31 maart 2015

Concert flink anders dan anders

De passie die ik de afgelopen jaren met twee vrienden schreef, gaat opnieuw in concert. Maar niet een grootse première zoals vorig jaar, nee, meer gericht op de doelgroep. Dat zijn jongeren, met name de zangers zelf, maar ook het publiek. En die komen niet naar een traditioneel concert, en nog minder naar een kerk.

Op de kerstborrel ontstond het idee: waarom niet hier? In het hart van de campus, naast de eetzaal, direct na etenstijd, vrij rondlopen, veel te zien, te horen en te doen, gratis toegang, vooraf koffie, achteraf drankje.

Het idee was inspirerend genoeg om in drie maanden alles van de grond te krijgen. Komt het zien, horen, en meemaken, donderdag 2 april 19 uur.

Maar het idee is niet alleen inspirerend, het is ook wetenschappelijk onderbouwd. Dochter Eva bestudeerde op school al hoe het komt dat de klassieke traditie de jongeren niet meer bereikt, en wat je eraan zou kunnen doen. Inmiddels is ze aan de UU afgestudeerd op dit onderwerp en brengt ze het in de praktijk bij TivoliVredenburg, onder meer met het succesvolle programma Pieces of Tomorrow.

  • Eva's verhelderende scriptie:
    Het klassieke concert herzien / een nieuwe klassieke concertpraktijk. Theorieën, strategieën en concepten van wetenschappers en Nederlandse muziekprogrammeurs.
  • Meer over Pieces of Tomorrow
  • Kom naar het concert De lastpost op de campus
    (of bekijk achteraf de video)
De trappenhal van het Erasmusgebouw, tamelijk onfotografeerbaar. Overmorgen staat het hier vol met zangers én publiek. Wie waar staat, en wie wat doet, dat verandert tijdens dit concert regelmatig.

23 november 2014

Puer natus - als een ezel?

Campuskoor Veelstemmig - groot geworden met een passie - wil nu kerstliedjes zingen. De bekende Britse natuurlijk, maar ook wel stukken waar wat aan te beleven valt; en niet te moeilijk.

Afijn, voor mij genoeg smoes en reden om weer zelf wat te gaan schrijven: een arrangement van Een kind geboren te Betlehem. Dat lied is zeker zeshonderd jaar oud. Een melodie die zo in elkaar steekt vereist respect. Zeven coupletten, hoe maak je daar een spannend stuk van voor een informeel studentenkoor? Wat werkt prettig op een repetitie? Kan een koor als een ezel zingen?

We gaan merken, de komende weken, of het gelukt is. Wie weet komt er wel een opname.

  • Bekijk, beluister en oefen de partituur
  • Download de partituur en voer 'm zelf uit (en stuur een opname)
  • Kijk ook naar z'n voorganger Naar een positie verderop in deze webpagina Maria die zoude naar Betlehem gaan
  • Campuskoor Veelstemmig was eerst het Lastpost-projectkoor

 

In 2007 tekende dochter Eva deze illustratie voor het Kinderkerk-kerstspel De wonderwol . Het moest er erg koud uitzien. Met volstrekt ongeschikte doeken. Opdat de kinderen, etc...

2 november 2014

De zwevende hemel

De kinderkerkgroep bestaat niet meer. Maar nu zijn het de studenten die elk jaar een kinderkerstspel uitvoeren. En zo hoort het! Vorig jaar met honderd kinderen, dat paste maar net.

Onder leiding van pastor Eva Martens hebben ze De zwevende hemel gekozen, een spel dat ik 8 jaar geleden schreef. Leuk!

Het spel knipoogt naar het toen net verschenen Google Earth. Alle kinderengelen zitten in een hemel die ze kunnen verplaatsen door gezamenlijk met hun vleugels te wapperen. Door het 'aardvenster' zien ze wat er gebeurt in de timmerwerkplaats, Nazerets dorpsplein, de herberg en het schuurtje. Engel Gabriël is helemaal verrukt van het Grote Plan Gods, maar criticus Lucifer ziet het helemaal mislopen. Uiteindelijk zorgen de kinderengelen dat het allemaal goed komt.

De zwevende hemel, 2006, met de beide engelen in debat. Achter Gabriël het 'aardvenster', een soort toneel op toneel. Rechts Lucifer.

25 juli 2014

Intriguingly weird

Welaan! Een blokfluitensemble van het Utrechts Centrum voor de Kunsten gaat mijn kwartet "A Short History of Life" uitvoeren. En, zo vertelt hun artistiek begeleider, Sascha Mommertz, en passant ook m'n eerste "Kwartet voor blokfluiten".

Dat is een hele eer, en bovendien een lang gekoesterde wens: dat ik de beide kwartetten eens zorgvuldig ingestudeerd uitgevoerd mag horen. En een repetitie bovendien. Zodra ik de uitvoeringsdatum weet zal ik dat hier natuurlijk luidkeels aankondigen.

Dit alles was een mooie aanleiding om de rubriek 'composities' eens te reorganiseren. Met een goed adres ook: www.willibrordhuisman.nl/composities. Een bonte verzameling, dat wel.

Voor "A Short History of Life", daterend uit 1996, ben ik in papieren mappen gaan zoeken. Ik vond een recensie die indertijd verschenen is in The Recorder Magazine. De auteur besluit met de kwalificatie 'an intriguingly weird composition'. Dat kan ik me voorstellen - al heb ik het kwartet nog nooit gehoord. Maar daar komt dus verandering in. En misschien wel een opname.

Thematische analyse van eigen werk, 1996
Teruggevonden: een thematische analyse, met kleurpotlood. De noten schreef ik toen al wel per computer: met een tekenpakket!

18 juli 2014

Dekoor: wereldkampioen jazz en pop

Als bescheiden sponsor, tevens vader van de voorzitster, ben ik best een beetje trots op Dekoor Close Harmony. Dit Utrechtse studentenkoor won op de World Choir Games opnieuw de eerste prijs in de categorieën jazz en pop. Gefeliciteerd!

Nu houd ik weinig van popmuziek en helemaal niet van jazz, maar toch. Ze zingen duizelingwekkende close harmony-arrangementen, en dat doen ze zowel virtuoos als perfect. Je weet niet wat je hoort; en: je weet niet wat je ziet. Uit hun 'show', geheel uit het hoofd gezongen, spat het enthousiasme.

Ze kunnen overigens méér dan close harmony. Twee keer hebben ze een uurtje repetitie besteed aan het instuderen en meteen voor de camera uitvoeren van liederen uit mijn passie De lastpost. Wel even andere muziek, maar het leverde meteen overtuigende opnames. De eerste (Die dag), nu 2000 keer bekeken, heeft een flinke duw gegeven aan het passieproject.

Dankjewel Dekoor! En ga zo door!


7 juni 2014

Hartverwarmend huwelijkslied

Vandaag trouwden Eva en Remco. En niet zomaar; nee, in een dienst in de Studentenkerk. Eva zong vorig jaar mee met De lastpost, Remco is er de PR-functionaris; dus er was alle reden voor een goed lied.

Ze vroegen Frits Hendriks en mij om het lied te schrijven, en het koor van De lastpost én het vaste koor van de Studentenkerk én alle aanwezigen om het lied te zingen. En zo gebeurde.

Frits en ik gingen op theevisite bij het stel om te zien wat voor lied het moest worden. Lezingen: een fragment uit het Hooglied en het verhaal van de Emmaüsgangers. En ook: hoe kijken jullie zelf tegen jullie huwelijk aan? En tegen elkaar?

Frits maakte een schitterende tekst en ik heb die deels statig, deels vrolijk op muziek gezet. Helaas hebben we nog geen opname. Maar je kunt wel de tekst lezen en de partituur afspelen.


5 april 2014

Stilte hier, maar elders actie

Beschaamd verwaarloos ik deze webstek nu al anderhalf jaar. Gelukkig loopt mijn onderwijsadvieswerk vanzelf door; dat gaat zelfs almaar beter. Mijn werk aan de Radboud Universiteit is nog veel interessanter geworden nu ik bijdraag aan de omvangrijke herziening van de medische opleidingen; mijn algemenere advieswerk en de trainingen rondom toetsing, peer review en onderwijstechnologie loopt prima; en de opdrachtgevers voor wie ik als zelfstandige werk blijven van mijn diensten gebruik maken.

Waarom dan niks op deze website? Geen tijd.

Ik werk namelijk nogal bezield, zoniet bezeten, aan de nieuwe passie De lastpost, een veelstemmig verhaal; een project dat qua werk en betekenis voor mij vergelijkbaar is met mijn promotie. Ik ben er twee jaar geleden zelf aan begonnen, eerst als componist, al gauw ook lobbyist, daarna bovendien webredacteur en webmaster, toen ook de trotse dirigent van het bijbehorende studentenkoor - en dat allemaal als autodidact.

Het 'proefschrift' is grotendeels af: anderhalf uur muziek, twee centimeter koorpartituren, bonte website, vijf koren, zeventig zangers, grootse première.

Met dank aan alle mensen die zich voor dit project inzetten.

Wil je meer weten? Volgende week, 13 april 2014, is er een weergaloze première, kom daar, en bezoek nu de website www.delastpost.nl

Klik voor vergroting
Een gloednieuwe passie: nieuwe teksten, alledaags Nederlands, gebaseerd op het Matteüsevangelie, gericht op jongeren waarvan velen het lijdensverhaal niet kennen. Nieuwe 'modern-klassieke' muziek voor koor zonder begeleiding en zonder solisten. Voor concertante uitvoering én voor gebruik in liturgische context.
Vijf studentenkoren voeren de première uit, scènisch, grotendeels uit het hoofd zingend. Molenstraatkerk, 13 april 2014; reserveer snel.

3 november 2013

Met de rug naar het koor

Het 'zondagse' koor van de Studentenkerk zat enige tijd zonder dirigent. Of ik twee maanden wilde invallen. Wel, ik voel me daar thuis, dus ik heb dat graag gedaan. Aanvankelijk onzeker, maar gaandeweg met gemak en plezier.

De diversiteit van de muziek, die beviel me wel. Hoewel: er waren ook stukken bij waarvan ik me werkelijk niet kan voorstellen waarom díe noten boven díe tekst gezet waren, of andersom. Het aantal lettergrepen klopte, dat was het zo'n beetje. En dan wordt het lastig: onbegrepen muziek overtuigend laten klinken. Toch doen!

Ik had ook een agenda, of een ideaal, hoe je het noemen wilt. Op zondag dient die muziek te werken, als een onderdeel van de liturgie die door iedereen gevierd wordt. Dus zijn er veel liederen die door de kerkgangers gezongen worden - en daar wilde ik extra aandacht aan besteden. Op de repetitie dirigeer ik het koor, op zondag de kerkgangers - met de rug naar het koor. Dat duurde ook een paar diensten, voor ik dat in de vingers had.

Maar het waren mooie repetities en fijne vieringen. Met de mooiste aan het eind: de belijdenis van twee studenten. Eén had als uitgangspunt van haar belijdenis het lied "Korn das in die Erde", dat ze van huis uit kende. In de Dorisch toonladder, zo mooi. En dan van harte gezongen door iedereen.

Dankjewel, Studentenkerk!

Klik voor vergroting in nieuw venster
Het vaste koor van de studentenkerk, hier nog met Jurriaan Schoffelen, die na vijftien jaar afscheid nam. Inmiddels heeft Sophia Brink het stokje overgenomen.

5 maart 2013

Concert: een gloednieuwe passie

Sinds een jaar schrijf ik samen met twee tekstschrijvers een compleet nieuwe passie. Een groot muziekstuk voor koor, waarin het lijdensverhaal wordt verteld. Maar niet zoals Bach het deed: wij schrijven voor studenten en andere graagzingende jongeren, waarvan velen het verhaal helemaal niet kennen.

Dat betekent: alles opnieuw bedenken; en tegelijkertijd recht doen aan de tekst van Matteüs en aan alles wat daarover bekend is. En ook: muziek die je graag zingt en die op de repetities al klinkt.

Inmiddels zijn zeven delen af (van de 25), er is een stichting opgericht, een website, commissies, een projectkoor, etcetera. En een titel: De lastpost, een veelstemmig verhaal.

En: binnenkort, 24 maart 2013, 15:30, Dominicuskerk: een concert waarin we die eerste delen uitvoeren. Dat wil je niet missen.

Zie de poster, bezoek www.delastpost.nl, lees en hoor alvast de muziek, reserveer plaatsen, en breng al je vrienden en familie mee. Welkom!

(Ah ja, en mijn 'zakenrelaties', die krijgen natuurlijk vrijkaartjes. Wat dacht je.)

Klik voor vergroting in nieuw venster
24 maart 2013: het projectkoor zingt de eerste zeven delen. Bekijk de videoreportage van het concert op de website van De lastpost.

1 maart 2013

Wentelend logo

Mijn 'eenmanszaak' heeft twee namen. Dat kon, zei de man van de Kamer van Koophandel; en meteen besloot ik dat ik daar gebruik van zou maken. Twee ogenschijnlijk totaal verschillende activiteiten: onderwijsadvies en werken met amateurkoren.

En: het gaat, het werkt. Het advieswerk geeft me de financiële ruimte om in mijn muziekwerk te investeren; en door het vele contact met studenten zie ik wat hen bezielt en bezorgt - wat dan weer mijn onderwijsadvies verrijkt.

En ook: ik krijg met gemak en plezier een kerk vol mensen aan het zingen; en met dezelfde energie leid ik een workshop voor docenten over toetskwaliteit. En nog een: of het nu gaat om een onderwijsontwerp of om een avondvullende passie: beide vereisen veel ambacht, maar ook creativiteit.

Wentelend logo: meteen al bedacht, pas onlangs gemaakt. Helaas werkt het niet op offertes en facturen - noch op papier, noch in pdf; daar staat het logo dan in de meest relevante stand.
Maar nu zie je het dan toch.

 28 december 2012

Niet met mirre, wierook, goud

Als kind vond ik het al raar: "Driekoningen, geef mij een nieuwe hoed!"

Als kinderkerkschrijver besloot ik, twaalf jaar geleden: ik schrijf zelf wel een liedje, dat wél ergens over gaat. Het werd Sjaloom, salem, saluu!, geschreven voor een kinderkerstspel, maar ook om ermee langs de deur te gaan. De 'u' in het liedje is naar keuze de pas bevallen maagd Maria, of degene die nietsvermoedend de deur open doet; om dan te smelten.

Dochter Eva en vriendinnen Suze en Sabine trokken de wijk door, heel slim met een stapeltje partituren, want iedereen wilde natuurlijk weten wat dat voor liedje was. Ze kwamen rijk thuis.

Afgelopen kerst speelden we in de Studentenkerk 'Koning zonder kroon', een spel dat van het liedje afgeleid is. Zeventig onderkoningen knipten ijverig stukken uit hun kroon om de drie koniningen te helpen. Ondertussen studeerden hun kamelen vrolijk het liedje in om het op reis te kunnen zingen, de ster achterna. Die wijst de weg, naar u!

Liedje luisteren, noten lezen, foto's kijken:

Drie koningen aan de deur, 2000
Drie koningen aan de deur, 6 januari 2001

 2 december 2012

De mis dirigeren met Basta

Vijf weken geleden vroeg Anna, uit Studentenkoor Hark!, me of ik niet kon invallen als dirigent van Basta. Basta is een van de koren van de Cenakelkerk. Oei! Kan ik dat wel? Anna vond van wel.

Spannend was het zeker: één repetitie en dan meteen de mis dirigeren. En een katholieke mis, dat gaat best wel anders dan een Studentenkerkdienst, qua koorzang. Er wordt heel veel gezongen, soms maar een paar woorden. Een paar keer begon het koor voordat ik doorhad dat ik iets moest aangeven...

Maar het ging wel goed, dus heb ik nog vier repetities en nog een mis gedirigeerd, met veel plezier. Basta zingt goed en Noud Smeets, de pianist/organist is onovertroffen; en ook het kerkvolk zong enthousiast mee zodra ik het zwaaiend vroeg. Lelijke muziek, gewone muziek, oude muziek; en... mooie, écht bijzondere muziek van Hanneke van der Grinten, de vaste dirigent.

Een inspirerende ervaring. Dankjewel, Basta!

Portretfoto van Basta na de mis

 12 november 2012

Tijdreizen: een naamveld uit Hamelen

En plotseling kreeg ik een prachtig boek toegezonden over de geschiedenis en cultuur van Velden. Waar had ik dat aan te danken? Aan mijn vader, Jan Huisman, hoogleraar Oudgermaanse talen. In 1965 schreef hij een artikel over de overeenkomst tussen plaatsnamen in de omgeving van Velden en plaatsnamen in de omgeving van Hamelen. Voor het Veldens boek had ik een kopie verzorgd, want het artikel is nergens meer te vinden.

Al scannend raakte ik gefascineerd door het onderwerp. Hamelen? Dat kennen we toch van het sprookje van de broers Grimm? Nu weet ik uit eigen ervaring dat je kinderen kunt betoveren met overtuigend blokfluitspel; met ratten heb ik het nooit geprobeerd. Maar er zit meer waarheid achter, zo blijkt.

In de dertiende eeuw heerste er rond Hamelen hongersnood en overbevolking; grote groepen mensen trokken weg uit de streek, naar gebieden die tot dan toe onontgonnen waren. Hun nieuwe nederzettingen noemden ze vaak naar de plaatsen waar ze vandaan kwamen. Zo ook in Noord-Limburg? Een verklaring voor de overeenkomst van maar liefst 19 plaatsnamen, zo stelde mijn vader.

Verder lezen:
- Wikipedia: de Duitse verschilt flink van de Nederlandse en de Engelse;
- J.A. Huisman, 1965, Migration zweier Namenfelder (PDF, 8MB);
- Veldens boek gepubliceerd; met dank aan Tom Doesborg.
Fragment uit artikel; klik voor vergroting in nieuw venster

1 november 2012

De lastpost, een stoutmoedig project

Stoutmoedig of overmoedig? We zijn inmiddels tien maanden bezig met het schrijven van een échte passie. Maar wel met een geheel nieuwe tekst, in modern Nederlands, gericht op jongeren van deze tijd, voor meerstemmig koor a capella, en dat dan weer conform het Matteüsevangelie.

We, dat zijn Hendrik Jan Bosman en Liesbeth Jansen, beiden theoloog en dichter; en ik, als amateurcomponist en voorlopig dirigent. Plus inmiddels een dertigtal anderen die meepraten, meedenken, meeorganiseren, besturen, zingen, tekenen, facebooken, etcetera.

We maken het zó, dat het zowel liturgisch kan worden gebruikt (in kerken, in de Goede Week) als in concertvorm kan worden uitgevoerd, zoals dat met Bachs Matthäus gebruikelijk is. Maar misschien zijn er ook wel creatievelingen die er scenische opvoeringen van maken.

Eerst maar eens schrijven; voorwaar geen sinecure; mijn schrijfsnelheid is gemiddeld één maat in 15 minuten. Maar toch: het grote raamwerk is er, en de eerste delen zijn klaar, en de zangers van het Lastpostkoor zijn er zeer over te spreken.

Als we zo door kunnen gaan betekent dit, dat het stuk in voorjaar 2014, misschien zelfs pas 2015, af zal zijn. In de tussentijd gaan we losse delen eruit uitvoeren. Studentenkoor Hark! beet het spits af, met de dodenherdenking op 5 november 2012.

- Kijk, luister op de website van De lastpost, een veelstemmig verhaal;
- Student of anderszins jongere die kan zingen? Doe mee met het Lastpostkoor;
- Like www.facebook.com/delastpost 
- En zegt het voort.
Logo van De lastpost, door Eva Huisman; klik voor blogje (in nieuw venster)
 

 1 augustus 2012

Wilhelmus, vierstemmig. En lang zllz leven.

Zie de foto: Hark! bewierookt de winnaars van het sporttoernooi met een stemmig, vierstemmig, Wilhelmus. Het werkt: ze houden eerbiedig hun hand op hun hart.

Het was toen nog een hele toer om aan de enige mooie zetting van het Wilhelmus te komen; maar dat is gelukt. Nu extra actueel omdat het Wilhelmus dat ze in London spelen zo lelijk is.

Dit jaar lauweren we opnieuw de winnaars. Ze krijgen na het Wilhelmus ook nog een vierstemmig Lang zullen ze leven.

Zing je ook in een koor? Lees, hoor en gebruik dan de partituren op de website van Hark!:

Augustus 2011: Hark bewierookt de winnaars met een Wilhelmus

 1 juli 2012

De Kunstgreep

Dertig jaar geleden startten we, vier Nijmeegse studenten, een blokfluitkwartet, dat zich speciaal zou toeleggen op eigentijdse blokfluitmuziek. Eigentijds betekende toen vaak: niet om aan te horen, zo nieuw. Om twee tonen tegelijk uit één blokfluit te halen, had je speciale grepen nodig. Vandaar onze naam: de Kunstgreep. We gaven concertjes en lieten zelfs een artistieke foto maken.

Nog altijd komen we af en toe bij elkaar en dan spelen we wat. De ambities zijn bijgesteld en de muziek is nu beter aan te horen, maar dat geldt voor alle muziek van tegenwoordig: de jaren zeventig zijn echt voorbij.

Onlangs vierde Frans het tienjarig bestaan van zijn Werk en Waarde (hij begeleidt hoogbegaafde volwassenen die begeleiding nodig hebben (en dat zijn er nogal wat)). Voor de gelegenheid schreef ik het blokfluittrio "Gaande de weg". Je kunt het lezen en horen, naast de twee eerdere stukken voor vier blokfluiten, op de pagina composities.

De Kunstgreep, 1985. Klik voor vergroting in nieuw venster.

 24 mei 2012

Pinkstergeest

Op de rommelzolder van de Kinderkerkwebsite - nu 15 jaar oud - vind je nog eens wat.

Speciaal voor deze week: Pinksteren 2003, op z'n Kinderkerks. Ik had 20 minuten om het voor te bereiden en nam mee:

  • drie flesjes
  • een ventilator
  • stroken crepepapier
  • een oude Kinderbijbel
  • aan afdruk van Biblija.com

En zie wat een hoop zinnigs je daar mee doen kunt. "Ein Brausen vom Himmel als eines gewaltigen Windes", zo vertaalde Luther het. Wij maakten een Kinderkerkvertaling die vanzelf op je neerdaalt.


 20 april 2012

Goedemorgen, Mama!

Moederdag komt er weer aan. En wat wil je dan als kind? Een liedje zingen voor je moeder natuurlijk. Een mooier cadeau is er niet.

Voor dochters Judith en Eva schreef ik veertien jaar geleden zo'n liedje. Je zingt het bij het ontbijt-op-bed, met het ontbijtje in je hand.

Voor moeders die het meemaken is het wel oppassen geblazen: bij de laatste zin smelt je.

Vandaar: Moederdagliedje met smeltgarantie.

Probeer maar. De nichtjes zingen het voor je voor. 

Afbeelding van het YouTubefilmpje. Klik en je komt op de pagina waar het echt staat.

 30 maart 2012

Goede Vrijdag met soldaat en tuinaanleg

Topdrukte in de Studentenkerk. De studenten die het passieproject van 2013/2014 begeleiden, gaan ook bijdragen aan de komende viering van Goede Vrijdag. Iets heel bijzonders, want sommigen hebben nog nooit een viering in de Studentenkerk meegemaakt. We buigen ons over de teksten van Jesaja en Johannes. Hoe gaan we die lezen? Gaan we ook wat doen?

Gelukkig brengt de kinderpaasviering van paaszaterdag uitkomst. De nieuwe morgen breekt aan, middenin de kerk, in een tuin, die eerst dor en droog is, en die later gaat bloeien - doordat de kinderen bloemen maken. En die tuin, die maken we dan al tijdens de Goedevrijdagviering. Waar vervolgens Yentl doorheen gaat lopen, die als soldaat-bij-het-kruis Longinus' lied zingt, op tekst van Hendrik Jan Bosman.

En dan is het eerst nog palmpasen, met de welbekende intocht van de kinderen, met hun beste jassen op de vloer. En de klap op de vuurpijl is de paasviering 's nachts - niet in, maar wel rond de tuin vol bloemen. Welkom!

Studentenkerk, Erasmuslaan 9A:

  • Palmpasen: 1 april, 11 uur
  • Goedevrijdagviering: 6 april, 15 uur
  • Kinderpaasviering: 7 april, 19 uur
  • Paaswake: 7 april, 21:30

12 februari 2012

Hark! fluistert oorverdovend

Eva Martens, studente Theologie, ging voor in de dienst in de Studentenkerk. Preken over "God loven met muziek", hoe doe je dat? Je eigen koortje te hulp vragen, natuurlijk.

En zo gebeurde. Eva vroeg Hark! - geen kerkkoor, maar niet bang - om een nieuw lied te zingen tijdens haar preek. Ze maakte een eigen vertaling van Psalm 8: "Oorverdovend fluistert".

En ik schreef de noten.

Vierstemmig: vanwege de afwezigheid van alle tenoren is het gezet voor driestemmig vrouwen plus eenstemmig mannen. En "er mocht best lalala in zitten" vond Eva. Dat werd een glansrol voor de alten.

Zestien Harkers trotseerden spoorvertragingen, familieverplichtingen en studiedruk en verschenen op zondagochtend. Luister naar de opname, en word vrolijk.


1 januari 2012

Trouwplannen? De boot in!

Laat ik beginnen met elke bezoeker van m'n webstek een voorspoedig 2012 te wensen. Dat al je goede voornemens mogen slagen, tenzij ze bij nader inzien niet zo goed waren.

Maar ik bedacht: misschien heb je wel trouwplannen, en wil je dat wel serieus maar niet te zwaar aanpakken. Nou, dan heb ik nog wel wat voor je: een vrolijk huwelijkslied, voor kerk én kroeg. Dat laatste was niet zo bedoeld, maar het gebeurde, dus het kan. De boot in, bij Marcus 6. Geschreven en via Internet ingestudeerd, in 2004, voor mijn neef en zijn vrouw.

(En nee, die foto, dat zijn zij niet, dat zijn mijn ouders, in 1949.)

Jan Huisman en Leny Simissen, 1949. Klik voor vergroting in nieuw venster.

22 december 2011

YouTubevenster op Betlehems veld

In 2007 al bedacht en gespeeld, dit jaar in de reprise: een kinderkerstspel waarin de ene herder uit het Boek leest, en de ander vervolgens zijn laptop openklapt en YouTubefilmpjes gaat kijken. Die spelen zich levensgroot af: engel verschijnt bij Maria, heraut kondigt volkstelling aan, Erwin Kroll verwacht extreme koude. Nou, wat moet je dan, als schaap? Wol brengen, natuurlijk!

Alle kinderen knippen een stuk uit hun schapenvacht, schrijven er een wolwensje bij, en gaan op weg. Zo zal het wel goed komen met de Koning van de Vrede!

Kom kijken en meedoen, zaterdag 24 december 19 uur, Studentenkerk, en wees op tijd. Of kijk naar de foto's uit 2007. Of luister naar het ozo zoete wiegeliedje.


20 december 2011

Maria, vierstemmig naar Betlehem

Curieus oud kerstliedje met betoverende melodie; ik heb het vierstemmig gezet voor Hark! dat optrad bij een Soeterbeecklezing over Kerst en kunst. Luister naar de menselijke zang - overtuigend maar het ging soms wel wat mis - en luister naar de computerlijke noten - foutloos maar zonder gevoel.

De laatste maten waren bij het schrijven een hele puzzel. Staat het lied in F mixolydisch of in Bes groot en hangt het op de kwint? Ik heb gekozen voor mixolydisch. Zo mooi.


6 december 2011

Google 'ns naar een plaatje van een poort

Jarenlang was het een raadsel waarom het kerstspel "Een poort voor de koning" op de kinderkerkwebsite veel vaker bezocht werd dan de andere kerstspelen. Totdat ik een nieuwe teller installeerde, die traceert waar de bezoekers vandaan komen. Wat bleek? Plaatjeszoekers!

Als je met Google afbeeldingen zoekt naar "poort", dan snap je hoe het komt. Je ziet allemaal foto's van antieke triomfbogen en pretentieuze tuinhekken. Maar er staat één rare tussen. Wat is dat? Klik! En meteen concludeert Google: dat zal dan wel echt een Belangrijke Poort zijn. Dus komt-ie vooraan. En dus... klik!

En zo komt elke verbaasde poortplaatjesklikker even in de statistieken van de kinderkerkwebsite terecht. Raadsel opgelost! Maar grappig blijft het wel.

Eva tekende de poort in 1998, toen ze 7 was. De bedoeling was dat het een Belangrijke Poort moest verbeelden, die iedereen wil zien, en die dan een beetje maf blijkt. Gelukt!

De poort uit het kinderkerstspel "Een poort voor de koning", Eva Huisman, 1998

1 december 2011

Kwetterlicht en warenwook

De webstekpagina 'composities' begint gestalte te krijgen. Een vreemde parade van muziek van de afgelopen twintig jaar: blokfluitkwartet, driekoningenliedje, lijdensverhaal, kinderpianoboekje, onderwijstechnologensatire.

Maar voor nu acuut relevant: twee- en driestemmige sinterklaasliedjes om de blits mee te maken bij je schoonfamilie.

Voor kinderschaar, moeder ad lib, en vader.

27 oktober 2011

Nieuwe webstek in aanbouw

Na jaren aarzelen heb ik dan de knoop doorgehakt: eindelijk een nieuwe persoonlijke website. De oude was dan wel ozo charmant, maar ook ozo verouderd. Niettemin is het beleid: geen dode links. Dus terwijl ik de nieuwe bouw blijft de oude online.

En verwacht nog niet teveel van de nieuwe webstek: opzet en tekst gaat even voor. Dus de afbeeldingen en opmaak even niet. Au, wat doet dat zeer. Geheel tegen mijn stijl.

Kijk over twee weken nog eens. Of: schrijf nu alvast een reactie.

Verbouwende webredacteur in toevallig de juiste kleuren
[...]
© Willibrord Huisman 1990-2024
Reacties? Vragen? Graag!
Multifunctionele webstek:
permanent in ontwikkeling,
altijd wel ergens verouderd,
sinds november 2011.